بررسی شیوع فراوانی استرس، اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروزیس به عنوان یک بیماری مزمن به دلایلی از جمله بروز ناگهانی، درگیری فرد در دوره جوانی، نداشتن پیش آگهی و درمان قطعی باعث بروز استرس، اضطراب و افسردگی در بیماران می گردد. به نظر می رسد آگاهی از میزان استرس، اضطراب و افسردگی بیماران می تواند گامی مؤثر در جهت مقابله با این علائم باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع فراوانی استرس، اضطراب و افسردگی در بیماران ام اس انجام گردید. روش: این مطالعه یک مطالعه توصیفی مقطعی است. نمونه های این پژوهش 110 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بودند که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه dass 21 بود. جهت تحلیل داده ها از شاخص های آماری توصیفی، کای دو و ضریب همبستگی استفاده گردید. یافته ها: بر اساس یافته ها 4/46% بیماران مولتیپل اسکلروزیس از استرس شدید، 2/19% از اضطراب شدید و 2/29% از افسردگی شدید رنج می برند. آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن بین استرس، اضطراب و افسردگی با وضعیت گسترش ناتوانی و طول مدت ابتلا به بیماری ارتباط معناداری نشان داد (05/0p<). همچنین آزمون کای دو بین استرس، اضطراب و افسردگی بیماران با دفعات بستری ارتباط معناداری نشان داد (05/0p<). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان استرس، اضطراب و افسردگی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس بالا بوده که می تواند سلامت آنان را به مخاطره اندازد. لذا ارائه آموزش های مناسب جهت مقابله و یا سازگاری با این علائم در بیماران مولتیپل اسکلروزیس ضروری به نظر می رسد.